برنامه ها و انواع روش های مهاجرت با الزامات سیاسی، اجتماعی و اقتصادی در طی سال ها تکامل یافته اند و هدف اصلی آنها تأمین نیازها است. ویزای مهاجرتی در انواع روش های مهاجرت، برای شهروندان خارجی که می خواهند وضعیت اقامت دائم در کشور دیگری را به دست آورند، صادر می شود. برای مهاجرت به کشور دیگری می توانید از طریق تحصیل، کار یا سرمایه گذاری اقدام کنید.
مفهوم مهاجرت چیست؟
مهاجرت در سادهترین تعریف، به معنای جابهجایی انسانها از مکانی به مکانی دیگر بوده و عموما این جابجایی برای زندگی کردن در مقصد در حین پروسه مهاجرت است و برخی دیگر نیز صرفا برای یک موقعیت خاص (مثلا تحصیل یا صرفا کار و…) مهاجرت را انجام میدهند. مهاجرت لزوما به معنای رفتن به کشور دیگر و یا حتی مسافت دور نمیباشد و از نظر زمانی نیز لزوما به معنای تغییر محل زندگی به صورت دائمی نیز نمیباشد؛ مهاجرت فصلی از جمله مثالهای ملموس برای مهاجرت موقت است و یا برخی از مهاجران کاری که صرفا برای کسب درآمد بالا برای مدتی موقت مهاجرت میکنند. همچنین اهداف هر شخصی برای مهاجرت اختیاری (منظور این است که مهاجرت با تصمیم خود شخص باشد و نه به زور توسط شخص دیگر مانند تبعید) عموما یا برای دستیابی به زندگی بهتر بوده و یا رهایی از وضعیت نابسامان معیشتی فعلی و یا ترکیبی از هر دو مورد ذکر شده میباشد.
به عنوان ملموسترین مثالها در این راستا میتوان به دستیابی به فرصتهای شغلی و تحصیلی بهتر، امکانات و رفاه بهتر، وضعیت فرهنگی، اجتماعی، امنیتی و سیاسی بهتر به ویژه در زمینه مسائلی مانند حقوق بشر و آزادی و امنیت و آرامش، حتی گاها دلایلی مانند آب و هوای مطلوب کشور مقصد و دهها مورد دیگر اشاره کرد. همچنین از دید برعکس قضیه نیز اینطور بوده که شخص به علت دلایل نامبرده که در کشور مبدا خود اوضاع نابسامانی دارند امر مهاجرت را انجام میدهد. البته اکثر افراد و میتوان گفت تقریبا همه افراد متقاضی مهاجرت در این تلاش هستند که نه صرفا برای رهایی از وضع نابسامان خود بلکه برای کسب موقعیتهای بهتر زندگی نیز در این راه اقدام نمایند. برای همین است که در جهان و یا در یک منطقه نزدیک به کشور مبدا چند کشور تبدیل به گزینههای اولویت به مهاجرت میشوند.
مهاجرت در لغت به معنای خروج مردم از شهر یا کشور خود برای زندگی حال به طور دائم یا به صورت موقت در مقصدی دیگر میباشد. این لغت نخستین بار در قرن هفدهم برای اشاره به مردم غیرنظامی به کار رفت که در میان دولت-ملتها در حال جابهجایی بودند. در قرن بیستم شاهد رشد 41 درصدی مهاجرت در سراسر جهان بودیم، تا جایی که در سال 2015، حدود 244 میلیون نفر مهاجر در دنیا وجود داشتند که این رقم تا به زمان حال نزدیک به 280 میلیون نفر رسیده است. نزدیک به نیمی از مهاجران (43%) از قاره آسیا بوده که به مقصد ایالات متحده و اروپا کشور خود را ترک میکنند. همچنین کشور هند با 16 میلیون مهاجر، بیشترین میزان مهاجرت را در میان کشورهای جهان در اختیار دارد.
بهترین روش مهاجرت در سال 2023 کدام است؟
از میان انواع راههای متنوع مهاجرت به مقاصد محبوب مهاجرتی، چند راه اصلی و قانونی وجود دارند که خیلی بیشتر از روشهای دیگر تقاضا و در واقع برای متقاضیان مهاجرت بیشتر امکان و شانس بالا را دارند که از میان این روشها، 3 روش مهاجرت از طریق تحصیل، مهاجرت کاری و مهاجرت از راه سرمایهگذاری / استارتاپ یا کارآفرینی از محبوبیت بیشتری قائل هستند. البته مازاد بر این موارد باید گفت که ویزای ویژه هنرمندان، ورزشکاران، نخبگان، نبوغ علمی و مشاهیر نیز بسیار محبوبیت دارد اما خب در عمل این دسته از ویزاها از نظر کمیتی، برای افراد بسیار محدودی جوابگو خواهد بود. اگر هم برویم به سراغ گزینه سوم ذکر شده یعنی ویزاهای مربوط به سرمایهگذاری و کارآفرینی، باید گفت که این دسته از روش مهاجرتی نیز نیازمند به تمکن و قدرت مالی بالایی برای مورد پذیرش واقع بودن پرونده متقاضی بوده و ضمن اینکه روش سرمایهگذاری، برای تقریبا تمام کشورهای پیشرفته، صرفا از طریق مواردی مانند خرید ملک، سرمایه گذاری بانکی، خرید اوراق بهادار و… دیگر صادق نبوده و بیشتر در کنار سرمایهگذاری مالی، موارد مهم دیگری مانند سرمایهگذاری کاری، اشتغال زایی یا ابتکار سودمند شخص برای آن کشور نیز بسیار مد نظر خواهد بود.
بنابراین معمولا این روش نیز هم تعداد کمتری از متقاضیان را شامل شده و هم تعداد مقاصد مورد نظر متقاضی را ممکن است بسیار محدودتر نماید. بنابراین از بین روشهای ذکر شده، 2 روش مهاجرت تحصیلی و مهاجرت کاری بالاترین میزان طرفدار را به ویژه در میان متقاضیان جوان و زیر سن 35 سال دارند. حال سوال اینجاست که چرا از نگاه بسیاری از جمله موسسه مهاجرتی ادب، مهاجرت تحصیلی بهترین گزینه ممکن برای مهاجرت به تقریبا کلیه مقاصد محبوب مهاجرتی در جهان است؟ برای مثال، بهتر نیست یک شخص متقاضی با داشتن مدرک تحصیلی مناسب و سابقه کاری کافی و درخشان و دیگر صلاحیتها مستقیما برای مهاجرت از روش نیروی کار بینالمللی اقدام کند؟
در جواب باید گفت که مبحثی به صورت تمام و کمال حقیقت داشته که لازم است در راستای آگاهی متقاضیان و خوانندگان این مقاله و مخاطبان عزیز ادب ویزا، حتما در اینباره بحث گردد. در این خصوص باید گفت که در حال حاضر با توجه به سیاستهایی که اکثر مقاصد محبوب مهاجرتی پیش گرفتهاند آسان ترین و بهترین راه و گزینه برای دستیابی به یک مجوز شغلی معتبر، با ثبات، مرتبط با مهارت و تخصص فرد، با حقوق، درآمد و مزایای شغلی و همچنین رضایتمندی شغلی بالا و به دنبالهی آن، اخذ اقامت دائم و شهروندی آسانتر برای کشور مقصد، مهاجرت تحصیلی میباشد. زیرا در طول این روند شخص متقاضی ابتدا در کشور مقصد در یک دورهای دانشگاهی و یا در یک موسسه آموزشی دارای اعتبار، تحصیل خود را به اتمام رسانیده و سپس به راحتی میتواند مجوز کار پس از فارغالتحصیلی اخذ کرده، وارد بازار کار و سپس وارد پروسه اخذ اقامت دائم و شهروندی کشور مورد بحث و آن هم با سرعت و راحتی بسیار بهتر از دیگر روشها حتی از روش مهاجرت کاری گردد.
اگرچه که مهاجرت از روش کاری نیز فرایند مشابهی داشته اما مشکلات زیادی در این میان خواهد بود که اصلیترین آنها عبارتند از اینکه اولا اخذ ویزای کاری به خصوص برای مردم خاورمیانه و در خیلی جاها به ویژه برای مردم ایران سختتر است و این قضیه حتی اغلب فارغ از سطح و مدرک تحصیلی، تخصص فرد، میزان سابقه کار و دیگر صلاحیتهای لازم، متاسفانه صادق است. به زبان ساده، در سالیان اخیر پروسه صدور ویزای کاری به ویژه از کشورهای در حال توسعه از جمله ایران بسیار سختتر از قبل شده است. مشکل اصلی دیگر در ویزای کاری، معضلی به نام “عدم امکان انتقال اعتبار” است و منظور از عدم امکان انتقال اعتبار این است که فرد با این روش، چندان نمیتواند اعتبار مدرک تحصیلی خود، سطح مهارت در تخصص خود، میزان سابقه کاری و دیگر صلاحیتهای مورد ارزیابی خود را از ایران به کشور مقصد انتقال دهد. در مواقعی همهی این فاکتورها هم حتی با هم اتفاق افتاده و در اغلب موارد هم حداقل یک الی دو مرد از آنها صادق است.